حمله قلبی معمولا به این دلیل اتفاق می افتد که یکی از عروق خونی (به نام شریان های عروق کرونر) که خون را به عضله قلب می رساند مسدود شده است. معمولا زمانی اتفاق می افتد که یک لخته خون در یک رگ خون  باعث مسدود شدن رگ شده است که معمولا به علت آترواسکلروز (اغلب به نام سخت شدن سرخرگها) است. انسداد در طول سال ها به تدریج رخ می دهد، زیرا پلاک های لیپیدی در امتداد دیواره های عروق خونی قرار می گیرند. این پلاک ها رگ ها را تنگ کرده و سفت می کنند و می توانند رگ را کاملا مسدود کند و  شریان آسیب ببیند.

 

 

 

آزمایش تروپونین:

تست های مرتبط: CK، CK-MB،  Myoglobin; Cardiac Biomarkers

موارد اندازه گیری: حمله قلبی، بیماری قلبی، آنژین

تروپونین ها یک خانواده از پروتئین های موجود در فیبرهای عضلانی اسکلتی و قلب (قلب) هستند که باعث انقباض ماهیچه ای می شوند. آزمایش تروپونین سطح تروپونین خاص قلب را در خون اندازه گیری می کند تا به تشخیص آسیب های قلبی کمک کند.

سه نوع پروتئین تروپونین وجود دارد: تروپونین C، تروپونین T و تروپونین I. کوتاه شدن عضله با جذب کلیسم توسط تروپونین T آغاز می گردد. تروپونین T باعث لنگر انداختن کمپلکس تروپونین به فیبر عضلات می گردد. تروپونین C بین عضلات اسکلتی و قلب تفاوت کمی دارد یا تفاوتی بین آنها وجود ندارد، اما شکل تروپونین I و تروپونین T متفاوت است. اندازه گیری مقدار تروپونین T یا تروپونین I در خون می تواند به شناسایی افرادی که آسیب به قلب خود را تجربه کرده اند کمک کند. به طور معمول، تروپونین در مقادیر بسیار کم و غیر قابل اندازه گیری در خون موجود است. هنگامی که آسیبی به سلول های عضلانی قلب وارد گردد، تروپونین به خون منتقل می شود. در زمان آسیب خیلی شدید مقدار آن به شدت در خون افزایش می یابد. تست تروپونین برای کمک به تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به حمله قلبی است، استفاده می شود. وقتی یک فرد مبتلا به حمله قلبی می شود، سطح تروپونین های I و T اختصاصی قلب در عرض 3 یا 4 ساعت پس از آسیب در خون افزایش می یابد و ممکن است برای 10 تا 14 روز بالا باقی بماند.

 

چگونه از این تست استفاده می گردد؟

آزمایش تروپونین در درجه اول به منظور تشخیص حمله قلبی و رد کردن شرایط دیگر با علائم و نشانه های مشابه درخواست داده می شودو برای این منظور اندازه گیری تروپونین I یا تروپونین T انجام شود. تروپونین I و تروپونین T پروتئین هایی هستند که در ماهیچه قلب یافت می شوند و در صورت آسیب به قلب وارد خون می شوند.

 

از تست چگونه استفاده می شود؟

آزمایش تروپونین در درجه اول به منظور تشخیص حمله قلبی و رد کردن شرایط دیگر با علائم و نشانه های مشابه درخواست داده می شود. تروپونین I یا تروپونین T می تواند انجام شود. تروپونین I و تروپونین T پروتئین هایی هستند که در ماهیچه قلب یافت می شوند و در صورت آسیب به قلب وارد خون می شوند. تست تروپونین نیز گاهی برای ارزیابی افراد برای آسیب های قلب به علت علل غیر از حمله قلبی یا تشخیص نشانه ها و علائم مانند درد قفسه سینه و سایر علائم درخواست داده می شود. همچنین ممکن است آزمایشهایی برای ارزیابی افراد مبتلا به آنژین انجام شود، در صورتی که علائم و نشانه های آنها بدتر شده باشد. تست های تروپونین گاهی همراه با سایر نشانگرهای سنجش قلب مانند CK-MB یا میوگلوبین درخواست داده می شود. با این حال، تروپونین آزمون ارجح برای حمله قلبی است، زیرا برای آسیب های قلبی بیشتر از سایر آزمون ها (که ممکن است در خون در اثر آسیب عضلانی اسکلتی افزایش یابد) و برای مدت طولانی افزایش می یابد.

 

چه زمانی این تست درخواست داده می شود؟

معمولا آزمایش تروپونین زمانی درخواست می شود که یک فرد مبتلا به حمله قلبی وارد اورژانس شود، و پس از آن یک سری آزمون های تروپونین طی چند ساعت انجام می شود. یک حمله قلبی ممکن است مشکوک و آزمایش انجام شود، زمانی که فرد دارای علائم و نشانه هایی مانند موارد زیر است تست درخواست انجام می شود. توجه داشته باشید که هر کس میتواند درد قفسه سینه را تجربه کند و زنان بیشتر از مردان علائم و نشانه هایی دارند که معمول نیستند.

• درد قفسه سینه، ناراحتی و یا فشار (شایع ترین)

• ضربان قلب سریع، از بین رفتن نبض

• ضعف نفس و / یا دشواری تنفس

• خستگی

• تهوع، استفراغ

• عرق سرد

•  سرگردان

• درد در مکان های دیگر: پشت، بازو، فک، گردن، یا معده

 

نتایج تست به چه معناست؟

تروپونین بالا و حتی افزایش اندک آن ممکن است برخی از آسیب ­های وارد شده به قلب را نشان دهد. هنگامی که یک فرد به طور قابل توجهی افزایش سطح تروپونین و به ویژه افزایش تروپونین برای چند ساعت را تجربه کند احتمال دارد که فرد مبتلا به حمله قلبی یا آسیب دیگر به قلب باشد. سطح تروپونین می تواند در عرض 3 یا 4 ساعت پس از آسیب قلب افزایش یابد و ممکن است برای 10 تا 14 روز بالا باقی بماند.

در افراد مبتلا به آنژین صدری، تروپونین بالا می تواند نشان دهد که وضعیت آنها بدتر شده و در معرض خطر ابتلا به حمله قلبی هستند. سطح تروپونین همچنین ممکن است با سایر بیماری های قلب مانند مایوکاردیت (التهاب قلب)، تضعیف قلب (کاردیومیوپاتی) یا نارسایی احتقانی قلب و با شرایط غیر مرتبط با قلب مانند عفونت شدید و بیماری کلیوی افزایش یابد. مقادیر تروپونین طبیعی در یک سری از اندازه گیری ها در عرض چند ساعت به معنی آن است که احتمال آسیب به قلب کم است. نشانه ها و علائم ممکن است به دلیل علت غیر مرتبط با قلب باشد.

از آنجایی که آزمایش تروپونین اندازه گیری تروپونین خاص عضلات قلب را اندازه گیری می کند، آزمایش توسط آسیب به عضلات اسکلتی تحت تاثیر قرار نمی گیرد، بنابراین تزریق، حوادث، و داروهایی که می توانند عضله آسیب بزنند بر سطح تروپونین قلب تاثیر نمی گذارد.  تروپونین ممکن است پس از ورزش شدید افزایش یابد، اگر چه در غیاب علائم و نشانه های بیماری قلبی، معمولا از اهمیت پزشکی برخوردار نیست.

 

منابع:

Alpert JS, Thygesen K, Antman E, et al. Myocardial infarction redefined—a consensus document of the Joint European Society of Cardiology/American College of Cardiology committee for the redefinition of myocardial infar ction. J Am Coll Cardiol 2000; 36 :959–69.

Neumayr G, Gaenzer H, Pfister R,et al. Plasma levels of cardiac troponin I after prolonged strenuous endurance exercise. Am J Cardiol 2001; 87 :369–71, A1