آتروفی عضلانی نخاعی  SMA

به شیوه اتوزوم مغلوب به ارث می رسد. در صورتی که زن و شوهر دارای فرزند مبتلا به SMA باشند در طی بارداری بعدی به احتمال تقریبا 25٪  دارای کودک مبتلا، به احتمال تقریبا 50٪ دارای کودک حامل بدون علامت و به احتمال تقریبا 25٪ کودکشان غیر مبتلا و غیر حامل خواهد بود . به دلیل اینکه حدود 2٪ از افراد مبتلا دارای یک واریانت  SMN1 جدید بر روی یک آلل هستند بنابراین  در مورد الگوی وراثت اتوزوم مغلوب، ریسک های بازگشت(recurrence risk) گفته شده در بالا نسبت به میزان نرمال تفاوت کمی خواهد داشت. در این مثال ها، تنها یک والد، حامل واریانت SMN1 است  و در نتیجه ، دررابطه با SMA خطری زیادی متوجه بستگان نسبی نیست. اگر تشخیص SMA توسط آزمایش ژنتیک مولکولی در یکی از اعضای خانواده بیمار تایید شود در این صورت انجام تست حامل بودن (Carrier testing) برای بستگان در معرض خطر و آزمایشات پیش از تولد برای آن دسته از حاملگی هایی که در معرض خطر بالا قرار دارند امکان پذیر خواهد بود. 

حالت وراثت:

آتروفی عضلانی نخاعی به روش اتوزوم مغلوب به ارث می رسد.

 

میزان خطر برای اعضای خانواده

والدین فرد 

•تقریبا 98٪ از والدین یک کودک مبتلا به صورت هتروزیگوت هستند (یعنی حامل یک واریانت پاتوژنیک SMN1).
• حدود 2 درصد از والدین، حامل واریانت پاتوژنیک SMN1 نیستند، و کودکان بیمار آنها دارای یک واریانت پاتوژنیک  جدید می باشند [Wirth et al 1997]. اکثریت واریانت های پاتوژنیک جدید دارای منشاء پدری هستند (از پدر به ارث رسیده اند) [Wirth et al 1997].
• هتروزیگوت ها بدون علامت هستند و بنابراین در معرض خطر ابتلا به این بیماری نمی باشند.

اقوام نسبی فرد

• در کل، بستگان نسبی یک فرد مبتلا، به احتمال تقریبا 25٪ شانس ابتلا به بیماری، به احتمال 50٪ به صورت حامل بدون علامت خواهند بود و تقریبا 25٪   هم احتمال دارد که حامل نباشند.
نکته: اگر یکی از والدین فرد دارای ژنوتیپ [0 + 2 ] SMN1   باشد (تشخیص حاملین را مشاهده کنید) و یکی دیگر از والدین در محل اگزون 7 از SMN1 [1 + 0 ]  یا واریانت داخل ژنی SMN1 دچار حذف شده باشد در این صورت خطر عود  در بستگان نسبی یکسان است (به عنوان مثال تقریبا 25٪).

اگر مشخص شود فرد ، واریانت پاتوژنیک را از یکی از والدین حامل خود به ارث برده و یک واریانت پاتوژنیک جدید دیگر را نیز کسب کرده باشد (به عنوان مثال در یکی از والدین واریانت پاتوژنیک SMN1 قابل شناسایی نباشد) در این صورت خطر بازگشت در بستگان نسبی پایین فرض می شود. با این حال، احتمال این امر وجود دارد که در آن والدی که واریانت پاتوژنیک SMN1   قابل شناسایی نبوده ، پدیده موزایسم برای این واریانت SMN1  رخ داده باشد بنابر این باید فرض کنیم که بستگان نسبی همچنان در معرض خطر ابتلا به SMA هستند.

مسائل مربوط به مشاوره ژنتیکی 

برنامه ریزی خانوادگی

• زمان مطلوبی که برای تعیین خطر ژنتیکی، مشخص کردن وضعیت حامل بودن و بحث در مورد دسترسی به آزمایشات قبل از تولد در نظر گرفته می شود در زمان  قبل از بارداری می باشد.
• بهتر است برای آن دسته از بزرگسالان جوانی که مبتلا و حامل هستند و یا در معرض خطر حامل بودن هستند مشاوره ژنتیکی (شامل بحث در مورد خطرات بالقوه برای فرزندان و گزینه ها برای حاملگی) ارائه گردد.

• مسائل مرتبط با مشاوره ژنتیکی

• انجام آزمایشات ژنتیک مولکولی بر روی بستگان افراد مبتلا به آتاکسی ارثی که درمعرض خطرند و همچنین فاقد علایم می باشند ممکن است اختلالات خاص و یا واریانت های پاتوژنیک را در آن خانواده شناسایی کند. چنین آزمایش هایی باید در قالب یک مشاوره ژنتیکی رسمی انجام شوند.
• به طور کلی، نتایج آزمون ژنتیک مولکولی در پیش بینی سن شروع، شدت، نوع علائم یا میزان پیشرفت در افراد بدون علامت مفید نیستند.
• در افراد بدون علامت کمتر از 18 سال که در معرض خطر ابتلا به بیماری های غیر قابل درمان قرار دارند آزمایش ژنتیک مولکولی درنظر گرفته نمی شود، زیرا با انجام آزمایش ژنتیک، استقلال کودک بدون وجود مزایای قانع کننده از او سلب می شود. علاوه بر این، در مورد اثرات نامطلوب و ناخوشایندی که ممکن است چنین اطلاعاتی بر روی استحکام خانواده، خطر ایجاد تبعیض و بدنام شدن در آینده بگذارد نگرانی های زیادی وجود دارد.