image

داروی وارفارین

وارفارین دارویی است که قابلیت انعقاد خون را کاهش می دهد .همه بیماران قلبی که دارای دریچه مصنوعی هستند با این نام و این دارو به خوبی آشنا هستند. وارفارین اصلی ترین عضو خانواده کومارین ها و پرمصرف ترین داروی ضدانعقاد خوراکی جهان می باشد که جهت پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی و ریوی، سکته مغزی در بیماران با آرتریال فیبریلیشن و تشکیل لخته بعد از نصب دریچه‌های مصنوعی قلب و انفارکتوس قلب تجویز می گردد.

این دارو با مهار تولید فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K در کبد در افراد با بیماری‌های قلبی، ریوی و عروقی جهت جلوگیری از ایجاد لخته استفاده می‌گردد. این مسیر در مسیر سنتز ترومبین و دیگر فاکتورهای انعقاد از جمله فاکتور II، VII، IX، و X می‌باشد.

برخی مواد غذایی و داروها با وارفارین تداخل ایجاد می کنند. افزایش مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین K باعث کاهش اثر وارفارین و کاهش مصرف این ویتامین باعث افزایش اثر وارفارین و در نتیجه احتمال بروز خونریزی می‌شود.

وارفارین اثر ضد انعقادی خود را از شروع مصرف بعد از دو روز الی یک هفته نشان می‌دهد که میزان آن توسط تست‌های آزمایشگاهی PT وINR، بنا به دستور پزشک تنظیم می‌شود. پایین بودن میزان INR ریسک بالایی برای ایجاد لخته خونی و بالا بودن آن ریسک بالایی برای خونریزی دارد. سالانه تعدادی از بیماران مصرف کننده وارفارین دچار خونریزی کشنده شده و برخی نیز عوارض خفیف خونریزی دهنده را بروز می دهند. بنابر این پایش دقیق وضعیت انعقادی خون بیماربرای دوز درمانی مناسب ضروری است.

 

 

 


اثر این داروی ضد انعقاد به دلیل عوامل فارماکودینامیک، فارماکوکینتیک و خصوصاً عوامل فارماکوژنتیک به طور گسترده در بین بیماران متغیر است. به دلیل تفاوت‌های فردی مانند سن، رژیم غذایی، مصرف سیگار، وزن و ژنتیک، که مهمترین آنها تفاوت‌های ژنتیکی است، میزان دوز لازم داروی ضد انعقاد برای بیماران مختلف یکسان نمی‌باشد. بنابراین مصرف کم یا زیاد وارفارین می تواند منجر به عوارض مرگ آوری نظیر خونریزی یا ترومبوز گردد.

 

اطلاعات کلی برای مصرف کنندگان وارفارین


نحوه مصرف: معمولاً یک بار در روز و در زمان های مشابه در هر روز مصرف می شود.
میزان مصرف: براساس دستور پزشک 2 تا 10 میلی گرم در روز مصرف می شود.
شروع و طول مدت اثر: اثر دارو ظرف 48-24 ساعت شروع می شود و طول مدت اثر دارو 2 تا 3 روز است.


عوارض احتمالی مصرف وارفارین
1- خونریزی و کبودی
2- درد شکم / اسهال

3- تب
4- بثورات پوستی
5- یرقان
6- ریزش مو
در صورت فراموش کردن مصرف دارو به محض به یاد آوردن دارو را مصرف کنید، دوز بعدی را براساس برنامه قبلی ادامه دهید.
اگر دچار بیماریهای کبدی مزمن، فشار خون بالا، زخم معده، استعداد به خونریزی های طولانی هستید و یا داروهای دیگری هم مصرف می کنید قبل از مصرف موارد را به پزشک خود اطلاع دهید.
دارو در حاملگی و دوران شیردهی معمولاً تجویز نمی شود.
در جراحی ها و یا پروسه های دندانپزشکی ممکن است مصرف دارو موقتاً نیاز به قطع داشته باشد، با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید.

 

تداخلات دارویی


برخی داروها می توانند بر عملکرد دارو تأثیر گذاشته و اثر آن را کم یا زیاد کنند. مهمترین این داروها عبارتند از:
آسپیرین، داروهای ضد تشنج، قرصهای خوراکی ضد بارداری، داروهای ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند بروفن، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و مفنامیک اسید)، سایمتیدین، برخی داروهای ضد دیابت، برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد یبوست و ادرارآور و مصرف الکل.
برخی از عوامل به ویژه رژیم غذایی می توانند بر عملکرد این دارو تأثیر گذار باشند :
مهمترین عامل رژیمی که بر عملکرد وارفارین تأثیر گذار می باشد میزان ویتامین k موجود در رژیم غذایی است.زمانی که غذاهای غنی از ویتامین k مصرف می نمایید اثر وارفارین کم  شده و احتمال ترومبوز (انعقاد)  بیشتر  می شود به همین دلیل توصیه می شود که هر روز مقدار مشابهی از غذاهای حاوی ویتامین k مصرف کنیم و بدون مشورت با متخصص تغذیه و پزشک خود تغییری در رژیم غذایی خود ندهیم.
معمولاً سبزیجات برگ سبز، کلم و کاهو بیشترین مقدار این ویتامین را دارند و از طرفی اکثر میوه جات و غلات از این نظر فقیر می باشند.
به همین دلیل سعی کنید که مقدار ویتامین k غذاهای مصرفی خود را محاسبه کنید. و اگر در یک روز از چند غذای حاوی مقدار متوسط این ویتامین استفاده کردید بدانید که مقدار زیادی از این ویتامین را در این روز دریافت نموده اید.

بررسی میزان ویتامین k در گروهای غذایی:


گروه شیر و لبنیات: تمامی فراورده های لبنی مقدار کمی از ویتامین k دارند مصرف انواع شیر و پنیر و ماست کم چرب بلا مانع است.گروه سبزیجات: تمامی سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کاهو، سبزی خوردن مارچوبه، کلم بروکلی، انواع کلم و گل کلم، شلغم و .... دارای ویتامین k هستند. مصرف سایر سبزیجات مانند کدو و بادمجان و ... آزاد است.

گروه میوه ها: از مصرف میوه های سبز رنگ مانند کیوی و گوجه سبز خودداری شود، انار، انبه و گریپ فروت باعث تغییر در عملکرد وارفارین می شوند از مصرف آنها خودداری شود.خوردن گریپ فروت، شلغم و داروی ضد آریتمی (آمیودارون) اثر وارفارین را افزایش می دهد.

گروه نان و غلات : منابع قابل توجهی از ویتامینk  نمی باشند مصرف انواع نان و برنج و ماکارونی و بیسکویت و... بلامانع است.
گروه گوشت: جگر مرغ و گوسفند و گوساله و همچنین دل و قلوه سرشار از ویتامین k می باشد. مصرف سایر انواع گوشت مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، میگو و تخم مرغ بلامانع است.
روغنها و چربیها: روغنهای کانولا، سویا، مارگارین و مایونزهای تولید شده از روغن سویا دارای ویتامین k هستند. مصرف روغن ذرت و آفتابگردان در حد مجاز منعی ندارد.
شیرینی جات و دسرها: هیچ منعی ندارند.
داروهای گیاهی و عصاره های گیاهی: برخی از عصاره های گیاهی مانند چای سبز و زنجبیل با وارفارین تداخل دارند قبل از مصرف هرگونه داروی گیاهی حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

 

علائمی که باید فوراً به پزشک اطلاع داد:


در صورت بروز علائم زیرسریعاً با پزشک خود مشورت کنید.
 خونریزی از لثه هنگام مسواک زدن 
• وجود مدفوع سیاه رنگ 
• خونریزی زیر جلدی 
• کبودی بی دلیل روی پوست 
• خونریزی بی دلیل از بینی 
• خونریزی شدید و غیر طبیعی در دوران قاعدگی 
• درد یا تورم شکم 
• پیدایش خون در ادرار 
• یبوست شدید 
• سرفه یا خلط خونی 
• سرگیجه 
• سردرد شدید مداوم 
• درد ، سفتی یا تورم مفاصل 
• استفراغ خونی

 

تشخیص دز مناسب وارفارین

استفاده زیاد از این دارو با کم کردن قابلیت انعقاد خون می تواند منجر به خونریزی های گاه مرگبار شود .در این حال شروع خونریزی معمولاّ در مویرگهای زیر جلدی است که با کمترین ضربه به بدن لکه های تیره رنگی که نشانه خونریزی زیر جلدی است در نقاط مختلف بدن به وجود می آید .
این علامت نشانه آن است که مقدار وارفارین مصرف شده بیش از حد لازم بوده است .در چنین وضعیتی لازم است سریعاّ با مراجعه به پزشک و انجام آزمایش معروف به PTوضعیت انعقادی خون را تعیین کرد . ممکن است لازم باشد بیمار برای یکی دو روز از خوردن وارفارین اجتناب کند یا حتی در بیمارستان بستری شود . با وجود این همیشه وضع بدین صورت  نیست . گاهی حتی بدون پیدایش علایم خونریزی زیر پوستی ممکن است خونریزی در نقاط دیگر بدن از جمله مفاصل دستگاه گوارش و بدتر از همه در داخل مغز به وجود آید . این مخاطرات ایجاب می کند که بیماران دریچه ای قلب بر طبق یک برنامه منظم با انجام آزمایش PT از مقدار داروی وارفارین مصرفی که به وسیله پزشک تعیین می شود همواره با اطلاع باشند.

 

آزمایش زمان پروترومبین PT

زمان پروترومبین (PT) آزمایشی است که برای کمک به شناسایی و تشخیص یک اختلال خونریزی یا اختلال لخته بیش از حد، مورد استفاده قرار می گیرد. نسبت همسو شده بین المللی (INR) از نتیجه PT محاسبه گردیده و برای نظارت بر چگونگی عملکرد داروی رقیق کننده خون (ضد انعقاد) وارفارین (کومادین) مورد مصرف در روند پیشگیری از لخته شدن خون می باشد. مقدارطبیعی PT بین13-12 ثانیه است. اما در کسانی که تعویض دریچه شده‌اند و وارفارین مصرف می‌کنند بین 25-18 ثانیه (براساس نوع محل و تعداد دریچه) تنظیم می‌گردد. 
 


آزمایش INR 


مقدار طبیعی آن 1 می‌باشد . در مصرف کنندگان وارفارین بین 5/3 – 2 تنظیم می‌گردد . البته بر اساس نوع، محل و تعداد دریچه در افراد مختلف فرق می‌کند. 
تا زمانیکه در بیمارستان بستری هستید روزانه یکبار باید آزمایش PT-INR انجام شود تا مقدار لازم قرص وارفارین مشخص شود. پس از ترخیص، دو روز و سپس یک هفته و بعد 2 هفته و در صورت کنترل آن و مشخص شدن مقدار قرص وارفارین ، ماهی یک بار انجام این آزمایش کافی است . البته در بعضی از بیماران انجام مکرر این آزمایش با نظر پزشک معالج لازم است. پس از هر بار آزمایش مقدار PT-INR را به اطلاع پزشک معالج خود برسانید .
مصرف طولانی مدت وارفارین در صورتیکه بطور منظم با انجام آزمایش خون همراه باشد و قرص وارفارین بر اساس جواب PT-INR تجویز شود و میزانPT-INR کنترل گردد هیچ مشکلی ایجاد نخواهد کرد. اما اگر PT-INR را کنترل نکنید و مقدار آن از حد مجاز بالاتر رود و مثل گذشته  مقدار وارفارین نیز تغییری نکند و کاهش نیابد، دچار خونریری‌های مختلف می‌شوید و در صورتیکه PT-INR کمتر از حد لازم باشد ، امکان لخته شدن دریچه مصنوعی وجود دارد.

 

 

چه زمانی نیاز به آزمایش PT می باشد؟

هنگامی که شما در حال مصرف وارفارین هستید یا زمانی که شما دچار خونریزی طولانی مدت غیر قابل توضیح و یا لخته های خونی نامناسب باشید، انجام تست PT برای شما از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 

چه نمونه ای برای آزمایش PT نیازاست؟

یک نمونه خون از یک رگ بازو گرفته می شود.

 

چه آمادگی برای انجام آزمایش PT لازم می باشد؟

هیچ آمادگی مورد نیاز نیست، هر چند شما تحت درمان با داروهای ضد انعقاد باشید، نمونه باید قبل از مصرف دوز روزانه شما جمع آوری گردد.

 

تفسیر آزمایش PT چگونه مورد استفاده قرار می گیرد؟

آزمایش PT یا زمان پروترومبین اغلب همراه با زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT) استفاده می شود که برای کمک به تشخیص علت خونریزی غیر قابل توضیح و یا لخته شدن خون نامناسب است. نسبت همسو شده بین المللی (INR) بر اساس نتایج حاصل از یک PT محاسبه گردیده و برای نظارت بر افراد تحت درمان با داروی رقیق کننده خون (ضد انعقاد) وارفارین (کومادین) استفاده می گردد.

چندین پروتئین که فاکتورهای انعقادی نامیده می شوند، در فرایندی درگیر هستند که بدن با استفاده از آن لخته خون را برای کمک به جلوگیری از خونریزی (هموستاز) می سازد. هنگامی که یک آسیب رخ می دهد و خونریزی آغاز می شود، برخی از فاکتورهای انعقادی در یک مراحل متوالی (آبشار انعقادی) در نهایت به شکل گیری یک لخته خونی فعال کمک می نمایند. به منظور اینکه لخته شدن طبیعی رخ دهد، باید مقدار کافی از هر فاکتور انعقادی وجود داشته باشد و هر یک باید به درستی عمل کنند.

تست  PTو INR برای نظارت بر اثربخشی داروی ضد انعقاد وارفارین استفاده می گردد. این دارو بر عملکرد آبشار انعقادی تاثیر می گذارد و به مهار تشکیل لخته خون کمک می کند. که در دراز مدت برای افرادی که مکرر لخته شدن خون نامناسب را تجربه می کنند، تجویز می شود. هدف از درمان با وارفارین حفظ تعادل بین جلوگیری از تشکیل لخته خون و منتهی به خونریزی بیش از حد می باشد. این تعادل نیاز به نظارت دقیق دارد. INR می تواند برای تنظیم دوز دارویی یک فرد تجویز شود تا محدوده مطلوبی که برای شخص و شرایط فردی آن مناسب می باشد تعیین گردد.

وارفارین ممکن است برای شرایطی از قبیل موارد زیر تجویز گردد:

  • ضربان قلب نامنظم (فیبریلاسیون دهلیزی)

  • داشتن دریچه های مصنوعی قلب

  • ترومبوز وریدهای عمقی (DVT)، آمبولی ریه (PE)

  • سندرم ضد فسفولیپید

  • گاهی اوقات، در حملات قلبی با عوامل خطر خاص

آزمایش PT ممکن است همراه با یک تست PTT  به عنوان نقطه شروع برای بررسی خونریزی بیش از حد و یا اختلالات انعقادی استفاده شود. PT عوامل انعقادی VII، X، V، II و I (فیبرینوژن) را ارزیابی می کند. آزمایش PTT فاکتورهای انعقادی XII، XI، IX، VIII، X، V، II (پروترومبین)، فیبرینوژن و همچنین پری کالکرئین را مورد ارزیابی قرار می دهد.

با ارزیابی نتایج حاصل از آزمایش PT و PTT با هم، پزشک می تواند سرنخ هایی از آنچه که به عنوان خونریزی یا لخته ممکن است باشد را به دست آورد. این آزمایشات تشخیصی به تنهایی برای تشخیص کافی نیستند اما اغلب اطلاعاتی ارائه می کنند که ممکن است آزمایشات بیشتری لازم باشد.

نمونه هایی از تست هایی که ممکن است همراه با آزمایش PT و PTT یا برای پیگیری نتایج غیر طبیعی انجام شوند عبارتند از:

۱- تعداد پلاکت ها Platelet count

این تست برای تعیین اینکه آیا میزان پلاکت ها کاهش یافته یا نه، به کار می رود؛ چرا که اینحالت می تواند باعث خونریزی بیش از حد شود.

۲- تست زمان ترومبین Thrombin time testing

گاهی اوقات توصیه برای انجام این آزمایش برای کمک به رد کردن یک ناهنجاری فیبرینوژنی می باشد.

۳- تست فیبرینوژن Fibrinogen testing

ممکن است برای رد کردن یک سطح پایین یا اختلال فیبرینوژنی به عنوان یک علت PT طولانی مدت، انجام شود.

۴- تست فاکتور انعقادی Coagulation factor tests

این آزمایش فعالیت (عملکرد) فاکتورهای انعقادی را اندازه گیری می کند. این تست می تواند کاهش مقادیر پروتئینی یا پروتئین هایی که به درستی عمل نمی کنند (کاهش عملکرد) را تشخیص دهد.

۵- فاکتور فون ویلبراند von Willebrand factor

گاهی اوقات دستور انجام این آزمایش برای کمک به تعیین بیماری فون ویلبراند می باشد که یک علت PTT طولانی مدت است.

بر اساس سابقه بیمار که با دقت به دست آمده، تست PTT و آزمایش PT گاهی اوقات به عنوان یک آزمایش قبل از اعمال جراحی و یا قبل از دیگر روش های تهاجمی برای غربالگری میزان خونریزی بالقوه انجام می گردد.

تست PT همچنین ممکن است زمانی انجام شود که یک فرد داروهای ضد انعقاد مصرف نمی کند ولی علائم و نشانه های خونریزی بیش از حد و یا لخته شدن را دارد.

اطلاعات پستی

آدرس: اصفهان، خیابان شیخ صدوق شمالی، خیابان شیخ مفید غربی

کد پستی: 81647-76351

اطلاعات تماس

شماره های تماس: 031-36631906-7
031-36633621-2

کد پستی: 81647-76351

نمونه گیری در منزل

برای هماهنگی جهت نمونه گیری در محل مورد نظر خود با شماره های زیر در ساعت مشخص تماس حاصل فرمایید:

آقای مهندس عزیزی: 09131689270

جوابدهی

شماره واتس آپ برای دریافت جواب آزمایش :

09138183947